Από την πρόσφατη συνάντηση Πούτιν - Σαμαρά
Το 2006 η Ρωσία έσβησε περίπου το 75% του ποσού που χρώσταγε η Συρία λόγω αγοράς οπλικών συστημάτων, με αντάλλαγμα την χρήση των ναυτικών βάσεων της Συρίας στις περιοχές Λατάκια και Ταρτούς στη Μεσόγειο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο Πούτιν στηρίζει τον Άσαντ.
Μέχρι στιγμής, ο Άσαντ ελέγχει την εξέγερση στη Συρία. Ωστόσο, η συνεχής απομόνωση του εξαιτίας του αιματοκυλίσματος που εξαπολύει το καθεστώς του, τον οδηγεί στις ατραπούς του Καντάφι. Μία τέτοια εξέλιξη θα είναι αρνητική για τη Ρωσία, καθώς ενδέχεται η επομένη συριακή κυβέρνηση να μην είναι και τόσο φιλική απέναντί της.
Ποια είναι η χώρα που θα μπορούσε να στραφεί η Ρωσία για να διατηρήσει την πρόσβαση της στη Μεσόγειο; Η Ελλάδα φυσικά, αναφέρουν οι Financial Times σε δημοσίευμά τους.
Ως γνωστόν, η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα μία αξιόπιστη και μακροχρόνια πηγή εσόδων. Οι Έλληνες πολίτες προβληματίζονται καθημερινά πως θα αναπτυχθεί η οικονομία της χώρας τους, τη στιγμή που οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο επιμένουν στη εξοντωτική πολιτική λιτότητας. Από την άλλη οι επενδυτές της δύσης αναρωτιούνται τι έχει να πουλήσει η Ελλάδα; Αντίθετα, κρατικές ρώσικες και κινέζικες εταιρείες έχουν μπει στο “κυνήγι” των επενδύσεων.
Οι Κινέζοι έχουν ήδη επενδύσει σημαντικά κεφάλαια στην Ελλάδα μέσω της συμφωνίας για την εκμετάλλευση του λιμανιού του Πειραιά, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες η ρωσική Gazprom θέλει να αποκτήσει ένα ισχυρό μερίδιο από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Μία 30ετης ή 50ετης συμφωνία που θα έδινε δικαίωμα πρόσβασης στο ρώσικο ναυτικό στη Μεσόγειο μέσω του λιμανιού του Πειραιά θα ήταν αμοιβαία επωφελής. Με την πάροδο του χρόνου η συγκεκριμένη συμφωνία θα μπορούσε να αποφέρει στην Ελλάδα μέχρι και $200δισ.
Βεβαία, όπως σχολιάζουν οι Financial Times, είναι αδύνατο για τον Λ. Παπαδήμο και την τεχνοκρατική κυβέρνησή του να «κλείσουν» μία τέτοια συμφωνία διότι οι νατοϊκοί σύμμαχοι της Ελλάδας θα εγείρουν έντονες ενστάσεις. Όμως ένας μελλοντικός συνασπισμός δυνάμεων υπό την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δέχεται τεράστιες πιέσεις από τον κόσμο να βρει οικονομικούς πόρους και να αντισταθεί στις πολιτικές και οικονομικές πιέσεις Βρυξελλών- Βερολίνου, θα αλλάξει τα δεδομένα.
Οι πιθανές επιπτώσεις
Είναι προφανές, ότι η μη ανταγωνιστική Ελλάδα μπορεί να έχει περισσότερη οικονομική ευελιξία και μόχλευση απ΄ ότι νομίζουν οι ευρωπαίοι εταίροι της.Επίσης, υπάρχει το ενδεχόμενο να δυσαρεστηθεί η Ευρώπη με την Ελλάδα και κάποια στιγμή να την αναγκάσει να εγκαταλείψει την ΕΕ. Έτσι, το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να εντείνει την εχθρότητα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Πάντως, αν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ήθελαν πραγματικά την εν μέρει δημιουργία νέων δεσμών των δύο ανταγωνιστών, η έξοδος της Ελλάδας θα ανέτρεπε το status quo.
Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να παραμείνει στην ΕΕ, από την στιγμή που τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μπορούν να ενισχύσουν την μόχλευση της χώρας. Η Ελλάδα έλαβε πρόσφατα περίπου 170 δις,ευρώ από την ΕΕ και το ΔΝΤ για να καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας, ενώ και τα δύο θεσμικά όργανα έχουν καταστήσει σαφές ότι η χώρα θα χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει προσφέρει περίπου 130 δις ευρώ για υποστήριξη των ελληνικών τραπεζών. Η ΕΕ και το ΔΝΤ κατέχουν στο χαρτοφυλάκιό τους περίπου τα 2/3 του ελληνικού χρέους. Επίσης, η συμμέτοχη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ της προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα.
Λόγω της συγκεκριμένης καταστάσεως, είναι απίθανο να εγκαταλείψει η Ελλάδα την ΕΕ. Τουλάχιστον προς το παρόν.
Αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της λιτότητας στην οικονομία της Ελλάδας σε συνδυασμό με την δημοσία δυσαρέσκεια του κόσμου προς την Γερμανία και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Κάτι που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Μπορεί η Ελλάδα σήμερα να μην διαθέτει αλεξίπτωτο για να διασωθεί, όμως με τον καιρό οι επιλογές της θα είναι περισσότερες απ’ ό, τι νομίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου